Kuchnia

Spojrzał na dziewczyny zdziwiony. Nadął policzki.
-Neee?! A co ja jestem?!-śmiech.-No ok, ok...
Podszedł do kranu i zaczął się zastanawiać. Zamyślony odkręcił wodę, a po chwili... Opryskał dziewczyny ze śmiechem.
-Śmingus dingus! Łahahahaha!

Nagle poczuła jakby ktoś polewał ją woda i wcale się nie myliła Alfred opryskał ja wodą.Szybkim krokiem dodeszła i zamoczyła lekko palce i ochlapała Ameryke.
-A masz!
-Wybuchła śmiechem i odbiegła tak by nie zdążył jej oblać.

Poczuła na skórze sporą ilość kropel wody. Niezbyt lubiła być mokra, więc pobieżnie przetarła twarz i ruszyła z odwetem. Zanurzyła dłonie w stojące obok niej wiadro z wodą (które chyba wcześniej ktoś przygotował do mycia podłogi - tkwił w nim mop) i chlusnęła w Alfreda. Postanowiła jednak, że i Mei nie może obić się bez ochlapania, dlatego jej też się dostało. Przybliżyła się bowiem do Charlotte, uciekając od Alfa. Zaczęła się śmiać, mało nie zapominając o oddychaniu.

Amerykanin nie zdążył nic zrobić. Najpierw ochlapała go Mei, a gdy chciał ją znowu ochlapać, został ochlapany wodą przez Charlotte. Zaczął się śmiać, zasłaniając twarz. Chłopak zdawał się być zadowolony i od dłuższego czasu udało mu się zupełnie zapomnieć o zmartwieniach.
-Oł noł, nie daruje!-zawołał wesoło.
Nabrał wody do butelki i ochlapał je obie. Zaciesz.

-Kur...-właśnie wtedy dostała oblana przez Charlott.Na szczęście gdy zmywała dodłogę to zmieniła wodę by nie musieć się męczyc tylko czybko przetrzeć mopem podłogę.Dokończyła słowa.-...de!!!-odbiegła by przetrzeć pczy jednak nie zdążyła bo Alfred oblał ja wodą z butelki.Szybko napełniła wiadro po mopie i zrobiła combo oblała i Irlandie i Ameryke w tym samym czasie.Odstawiła wiadro i pobiegła do szafki.Była ona zamykana od środka.Weszła do niej i się zamknęła.Nie chciała być juz bardziej mokra choć nie było to już możliwe.Akurat obok niej leżało pieczywo czosnkow.Chwyciła jedną kromkę i zaczęła je powoli gryźć i przeżówać.

Na szczęście zdążyła zasłonić oczy, nim została ochlapana. Dzięki temu zachowała widoczność. Zobaczyła Mei uciekającą do szafy. Chwyciła wiaderko, dolała trochę wody, chlusnęła w Alfa i zawołała za uciekinierką.
-Chyba nie tchórzysz przed odrobiną wody, Mei? - krzyknęła i dalej się śmiejąc usiłowała unikać kolejnych ataków Alfreda.

-Nie nie tchórze wyszła z szafki.Jezu ona była taka mała chuj wie jak sie tam zmieściła.(Czytaj:"Tajwan wie jak sie tam zmieściła xD")Ale dobra usiadła na blacie zała mokra koszulka zpodnie wszystko.Zaczęła wyrzymać włosy leciało znic tyle wody że ja nie mogę.
-Nie oblewajcie mnie juz.-wybuchła głośnym śmiechem.

Chłopak śmiał się przez cały ten czas, po prostu chlapiąc dziewczyny. Kiedy ochlapała go Charlotte, zaczął kaszleć, gdyż woda dostała mu się do gardła. W końcu się uspokoił i opadł na ziemię, w pozycji siedzącej. Chichot.
-R-rajciu, to było...zajewyczekurnabiste!-zawołał ze śmiechem.

Odgarnęła dość szybkim ruchem włosy z twarzy.Były całe mokre.Powoli kapały z nich malutkie kropeli wody. Jej włosy nagle stały się pięknymi mokrymi korkociągami (loki) wyglądała w nich niesamowicie, ale ona nie znosiła gdy się kreciły. Sądziła że są okropne, ale najzwyczajniej w świecie nie miała racji.Postanowiła się nie denerwować i zatuszować to uśmiechem i tak zrobiła uśmiechnęła się.Poklepała Alfreda po plecach.
-Może jhuż przestaniemy się oblewać wodą co?-w jej głosie była troska i jednocześnie ciepło, które zawsze było jej atutem.

Szybko się pozbierała. Zgarnęła włosy z twarzy i powycierała się jako-tako skrawkiem rękawa. Uśmiechnęła się do pozostałych.
-No, chyba już nam wystarczy tej zabawy z wodą. Mało brakło, a zatopilibyśmy własny statek. - zażartowała. W nagłym przypływie rozsądku chwyciła mopa i zaczęła wycierać podłogę. Wolała nie dostać ochrzanu za zalanie kuchni, a poza tym, nieprzyjemnie jej się stało w kałuży. Nie przerywając pracy zwróciła się do pozostałych.
-No to co w takim razie robimy?

Zeszła z blatu i pomogła jej z podłogą.Szybko ogarnęła reszte i chwyciła ręczniki papierowe.Szybko osuszyła nimi drzwi oraz szafki.Wszystkie zużyte kawałki papieru wrzuciła do śmietnieki.Spojrzała w lustro mówiąc
-O mój boże.-miała na myśli swoje loki.Starsznie ich nie cierpiała.Wolałaby by nikt na nia teraz nie patrzał była toche zdenerwowana bo nie chciała by ktokolwiek się o tym dowiedział.Jej znadaiem jest to jej największa "wada" bo inne dziewczyny maja piękne proste włosy a ona co jakeś fale.

Amerykanin był cały mokry. Nie dość, że włosy mu oklapły, to jeszcze zdawał się tym samym wyglądać inaczej. Zdjął okulary i zaśmiał się ponownie. Następnie przymknął powieki patrząc na dziewczyny. Zdawały mu się nieco niewyraźne. Powodem tego był brak okularów na nosie.
-W porządku, w porządku... Ale co robimy, właśnie? Bo chyba nie będziemy tutaj siedzieć jak jakieś kołki! Hmm... Ma któraś z Was chusteczkę?
Pomachał okularami wesoło w powietrzu. Spojrzał na Tajwan.
-O jak ślicznie Ci w tych falach!-zawołał wesoło.

Zerknęła na całkowicie mokrego Amerykanina.
-Tak, tak, tu były gdzieś chusteczki - powiedziała i otworzyła jedną z szafek., Wyjęła rzeczony przedmiot i podała chłopakowi. Dostrzegła zmianę fryzury Mei.
-No, całkiem niezłe, muszę przyznać.
Uśmiechnęła się do niej ciepło. Usiadła na krzesełku w rogu i westchnęła cicho.

-Dzięki.-usmiechnęła się i pogładziła lekko swoje włosy.Koniec juz tego stanie przed lustrem!Usiadła na jednym z blatów i rozejżała się do okoła.Zawiesiła swój wzrok na tależu z ciastkami które upiekła jeszcze przed przyjściem Ameryki i Irlandii.-Chcecie deser?-wskazała na talerz.

-Och, Thanks!-zawołał wesoło.
Wziął od Irlandii chusteczkę po czym zaczął wycierać okulary. Zamknął oczy, a po chwili przetarł ową chusteczką twarz. Wsunął na nos okulary. Spojrzał na dziewczyny, a słysząc pytanie Taj, spojrzał na nią. Uśmiechnął się wesoło.
-Noł, thanks!

Uśmiechnęła się do Alfreda.
-Fadhb ar bith - odparła. Odwróciła się do Mei i wzięła jedno ciasteczko.
-Dzięki wielkie, bardzo chętnie - powiedziała i spokojnie zjadła ciastko. Rozpromieniła się - Świetne - skomentowała. Aż trudno uwierzyć, że trafiła im się tak dobra kucharka. Nawet jeśli Tajwanka nie była mistrzem świata w gotowaniu, to i tak lepiej, niż miałby gotować Arthur.

-Super.-powiedziała śmiejąc się cichutko.Po chwili jeszcze bardziej rozpromieniała i usmiechnęła się.Schowała mopa miotłę i reszte.-Hm... Ej co wy nato żeby zrobić jakąś impreze?-ma na myśli by ja zrobić u siebie.Będzie to taka jakby domówka. Uwielbia imprezy. Zwłaszcza gdy ma dwa domy i w jednym można robic domówki a w drubim mieszka.

-Hm...
Zaczęła bawić się rękami. Wtedy usłyszała propozycję Mei.
-Jak chcesz, mi jest w sumie wszystko jedno. - odpowiedziała. Jedna kwestia budziła tylko jej wątpliwości - Ale gdzie, tutaj? - zapytała. Nie zamierzała sprzątać tego miejsca po raz kolejny.

-Wiecie co myślałam żeby zrobić domówkę u mnie.
-oznajmiła z entuzjajmem w głosie. Bardzo lubiła organizować imprezy zwłaszczcza dlatego że ma w tym spore doświadczenie i wg.
-Zaprosiłoby się jeszcze kilkadziesiąt osób.-zaśmiała się.

-Hm... - zaczęła znowu. Kilkadziesiąt osób? Nie było to to, co lubiłaby najbardziej. Ale chyba lepsze to, niż nic nie robić...
-U ciebie? Znaczy? - spytała od razu. Do licha, byli przecież na płynącym statku w składzie ona, jej brat, była żona brata, były wychowanek brata, siostra byłego wychowanka brata i Mei. Ależ imprezowe towarzystwo, stwierdziła. Ale trzeba być optymistycznie nastawionym, czy jak tam to szło...

-No wiesz nie musimy zapraszać tylko tych z naszego statku no i pewnie jeszcze paru moich znajomych się pojawi.No i tak się składa że ostatnio kupiłam dom i w jednym mieszkam a drugi jest przeznaczony do imprez więc myśle że powinno być ok.-oznajmiła mówiąc wolno i wyraźnie by ta mogła zrozumieć o co jej chodzi.

Mimo starań Tajwanki Charlotte chyba nie do końca ogarniała sytuację.
-Mei. Jesteśmy na statku. PŁYNIEMY, zapomniałaś?
No cóż, w sumie kołysanie nie było aż tak mocne, jakie mogłoby, ale mimo to dziewczyny wciąż kiwały się lekko na boki. Szkoda, bo przydałaby się im jakaś rozrywka, a w takim składzie niewiele można zrobić.

-Cholerka masz racje. Zapomniałam, ale cóż najwyżej wymysle coś innego.
-powiedziała.
Zapomniała w ogóle że płyną. W sumie juz bardzo chciała zrobić jakiś melanż no, ale skoro tak to nie będzie teraz o tym myslała.

Sytuacja się wyjaśniła. Ale niestety, dalej nie było nic do roboty.
-No i jesteśmy w punkcie wyjścia - skwitowała, zresztą zgodnie z prawdą. A może jednak coś wymyślą...

-Nom taj jakby.-usiadła na blacie i rozejrzała się po całej kuchni.
-Jak tu cicho.-odgarnęła włosy, które nadal miały krzatałt pieknych korkociągów. Już nigdy nie będzie ich prostowała tak jej się podobają że nieda się tego opisać.